28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

ΗΛΙΑΣ

Ο ΜΙΣΕΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ


ΦΕΥΓΩ ΠΑΤΕΡΑ ΕΙΠΕΣ Ο ΝΙΟΣ
ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙ
ΦΕΥΓΩ ΚΙ ΕΓΩ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ
ΜΕ ΜΙΑ ΚΡΥΦΗ ΕΛΠΙΔΑ
ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΩ ΝΙΚΗΤΗΣ
ΝΑ ΔΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΜΙΑ ΕΝΔΟΞΗ ΠΙΟ ΖΗΛΕΥΤΗ ΚΑΙ ΠΙΟ ΤΡΑΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ

ΠΑΩ ΜΕ Τα’ ΑΛΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΜΑΖΙ ΑΔΕΛΦΩΜΕΝΑ
ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΕΧΘΡΟ
ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑΠΑΤΗΣΕΙ
ΤΟ ΧΩΜΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ
ΤΟ ΑΓΙΑΣΜΕΝΟ ΧΩΜΑ

ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΛΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΦΤΟ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΖΗΣΕΙ

ΦΙΛΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΣΤΕΓΝΟ
ΤΟ ΓΕΡΙΚΟ ΚΑΙ ΠΕΦΤΕΙ
ΣΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΣΟΥ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ
ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΗΣ
ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΙ ΕΝΑ ΔΕΙΛΙΝΟ
ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΜΕΣΑ ΜΠΑΙΝΕΙ
ΚΑΙ ΜΙΑ ΝΙΚΗ ΓΡΗΓΟΡΑ
ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ
ΠΕΡΑΣΕ ΧΡΟΝΟΣ.

ΕΝΑ ΠΡΩΙ ΟΙ ΣΑΛΠΙΓΓΕΣ ΗΧΟΥΝΕ
ΤΗΝ ΝΙΚΗ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΤΗΝ ΚΟΣΜΟΞΑΚΟΥΣΜΕΝΗ
ΠΟΥ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Η ΕΛΛΑΣ
ΑΠ ΑΚΡΗ Σ ΑΚΡΗ ΟΛΗ
ΚΑΙ ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΓΥΡΙΖΟΥΝΕ
ΔΑΦΝΟΣΤΕΦΑΝΟΜΕΝΟΙ

ΟΜΩΣ Ο ΝΙΟΣ Ο ΜΟΝΑΧΟΓΙΟΣ
ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙ
ΠΟΥ ΕΝΟΣΤΑΛΓΗΣΕ ΓΛΥΚΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ
ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΕ ΠΟΤΕ
ΕΧΑΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ :

Συμπληρώνονται 69 χρόνια από τη στιγμή που ο Ι. Μεταξάς είπε το «ΟΧΙ», βάζοντας την Ελλάδα στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο .

«Κύριε, αυτό είναι πόλεμος». Μ' αυτά τα λόγια ο Ιωάννης Μεταξάς απορρίπτει το τελεσίγραφο του Ιταλού πρεσβευτή Εμανουέλο Γκράτσι που ζητούσε παραχώρηση ελληνικών εδαφών για στρατιωτική χρήση από τις δυνάμεις του Άξονα. Τα ξημερώματα 28ης Οκτωβρίου του 1940 η Ελλάδα βγαίνει από την ουδετερότητα και συντάσσεται με τους Συμμάχους».

Διαβάζοντας το τελεσίγραφο (... η Ιταλική Κυβέρνηση στην απόφαση να ζητήσει από την Ελληνική Κυβέρνηση -ως εγγύηση για την ουδετερότητα της Ελλάδας και ως εγγύηση για την ασφάλεια της Ιταλίας- το δικαίωμα να καταλάβει δια των ενόπλων αυτής δυνάμεων, για τη διάρκεια της σημερινής προς την Αγγλία ρήξεως, ορισμένα στρατηγικά σημεία του ελληνικού εδάφους...) αντιλαμβανόμαστε πως κάθε αρχηγός κράτους -έστω με ελάχιστη συνείδηση- μπορεί να διακρίνει πως πρόκειται για πράξη πολέμου. Κατά τη διάρκεια της ίδιας ημέρας ο Μεταξάς και ο βασιλιάς Γεώργιος Β' απευθύνουν διαδοχικά διαγγέλματα προς το λαό, στα οποία ενημερώνουν τους Έλληνες για την κατάσταση και τους καλούν να προασπιστούν την πατρίδα, στεκόμενοι αντάξιοι των προγόνων τους.
Η Ελλάδα, για ακόμα μια φορά, βρισκόταν σε πόλεμο.

Οι νίκες της «μικρής» Ελλάδας ήταν ένα διπλό δώρο για τους Συμμάχους. Αφενός ράγισε η εικόνα του αήττητου εχθρού και αφετέρου έδωσε χρόνο για οργάνωση, το δεύτερο αφορούσε κυρίως τη Σ. Ένωση.

Στις 216 ημέρες που κράτησε η οργανωμένη αντίσταση του ελληνικού στρατού, μέχρι τη στιγμή που έπεσε και το τελευταίο οχυρό στην Κρήτη, όλος ο κόσμος έγινε μάρτυρας ενός μικρού θαύματος.
Το πώς μια αγροτική χώρα με ελάχιστο στρατό μπορεί να αντισταθεί ηρωικά σε έναν πολυάριθμο και καλύτερα εξοπλισμένο αντίπαλο είναι ένα γεγονός που παραμένει μυστήριο από την εποχή των Θερμοπυλών. Σίγουρα όμως, αν η Ελλάδα -είτε από δειλία είτε από συμφέρον- είχε δεχθεί το τελεσίγραφο των Ιταλών την 28η Οκτωβρίου του 1940 ο πόλεμος θα είχε διαφορετική έκβαση με απρόβλεπτες -ιστορικά- συνέπειες.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

http://www.offtopic.gr/archive/index.php/t-608.html

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ