Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009
Μα ειν' τα όνειρα γι' αυτούς που ξέρουν να τα βλέπουν....
Εσύ που ξέρεις τι θα πει να είσαι μόνος
Και ακούς στην νύχτα να μιλούν αερικά
για πες μου που μας οδηγεί αυτός ο δρόμος
Που δραπετεύουν όσοι ζουν αληθινά
Οι πιο πολλοί δεν αγαπάνε αυτά που έχουν
Γκρινιάζουνε πως τάχα δεν αρκούν
Μα ειν' τα όνειρα γι' αυτούς που ξέρουν να τα βλέπουν
Και τα τραγούδια γι' αυτούς που ξέρουν να τα ακούν
Είσαι μια θάλασσα μπροστά μου που απλώνεται
Πέφτουν οι νύχτες σαν αστέρια στο βυθό
Τα καλοκαίρια πριν αρχίσουνε τελειώνουνε
Δεν έχεις κάτι να μου πεις κι ας είσαι εδώ
Οι πιο πολλοί δεν αγαπάνε αυτά που έχουν
Γκρινιάζουνε πως τάχα δεν αρκούν
Μα ειν' τα όνειρα γι' αυτούς που ξέρουν να τα βλέπουν
Και τα τραγούδια γι' αυτούς που ξέρουν να τα ακούν
Οι πιο πολλοί δεν αγαπάνε αυτά που έχουν
Γκρινιάζουνε πως τάχα δεν αρκούν
Μα ειν' τα όνειρα γι' αυτούς που ξέρουν να τα βλέπουν
Και τα τραγούδια γι' αυτούς που ξέρουν να τα ακούν
Οι πιο πολλοί δεν αγαπάνε αυτά που έχουν
Γκρινιάζουνε πως τάχα δεν αρκούν
Μα ειν' τα όνειρα γι' αυτούς που ξέρουν να τα βλέπουν
Και τα τραγούδια γι' αυτούς που ξέρουν να τα ακούν
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου