Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

Σαρακοστή 2012 - Καθαροδευτέρα στο Όθος Καρπάθου στην πλατεία


Ας δούμε λίγες φωτογραφίες της καθαροδευτέρας. Έκανε τόσο πολύ κρύο που πραγματικά δεν μπορούσα να βγάλω περισσότερες.


ο σκρίμ τσεκάρει τα όπλα του...


όλα έτοιμα για λίγο φόβο...


χανουμάκι, ζορό και σκρίμ... φόβος και τρόμος στα σοκάκια του χωριού!



Η Λάρα το σκυλί ντυμένο με μπαλόνια συμμετέχει στις εκδηλώσεις


ο Ηλίας μου ο σκρίμ


μέχρι και γιατροί στις πλατείες... εδώ οι συνάδελφοι συννενοούντε για τους καρνάβαλους ασθενείς



μάλλον επίθεση οργανώνουν...


κι ένα ποτάκι στο καφενείο να ζεσταθούμε λιγάκι

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Σαρακοστή 2012. Ένας όμορφος πρωινός περίπατος στην πανέμορφη φύση του Όθους Καρπάθου με τον Cookie & την Lousy

Η Λούση ή Λου απολαμβάνει το πράσινο

Ο Cookie & Lousy  σε δράση

Ε! λίγη ξεκούραση δεν βλάπτει νομίζω...

Καμιά φορά την χάνεις μέσα στα αγριόχορτα

Εδώ πλέει σε πελάγη ευτυχίας

Ο έμπειρος Cοokie... ο παλιός είναι αλλιώς

Δεν λείπουν οι τρυφερές στιγμές... απο αγάπη άλλο τίποτα

Ο Cookie γελάει

Αυτός είναι ο Κλίφορντ, ένας φίλος της γειτονιάς

Εδώ γελάει η Lousy

Ούτε τα παράπονα δεν λείπουν σε μια σωστή βόλτα

Έχει πολύ δρόμο ακόμα... βιαστείτε...

Φοβερή θέα. Στό βάθος δεξιά φαίνονται τα Πηγάδια Καρπάθου και φυσικά το Καρπάθικο πέλαγος.

Όοοοοχι Lousy, δεν κρατάω φαί στην βόλτα μας σήμερα...

Όπου βρουν σκαρφαλώνουν...

Είναι ερωτευμένα στα σύννεφα πετάνε... χα χα χα!!!

Η άγρια φύση του νησιού μας... πανέμορφος θάμνος.

Ο γρήγορος Cookie περιμένει την Lousy να έρθει κοντά του...

Ο άρχοντας σκαρφαλώνει

Πήρε φόρα η μικρή

Πολύ ανηφόρα είχε το σημερινό πρόγραμμα

Ουφ... πότε φτάνουμε.

Εικόνες απο τα δάση στο Όθος

Ξεκουράζετε κανείς με τέτοιες βόλτες

Πάντα μπροστά ο Cookie και πίσω η Lousy

Έεεεελα και φτάνουμε

Ουάου... φτάσαμε σχεδόν... θέλω νερρρρόοοοοοοοο!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!!!

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Θα μοιραστώ μαζί σας 10 σωστές κουβέντες που άκουσα από ένα γέρο Κρητικό του σογιού μου:




-Η πια χαμένη μέρα τση ζωής μας είναι κείνη να που δεν εγελάσαμε.
-Οι τρανοί άνθρωποι μπορεί να’ ναι και αφηρημένοι, μα οι αφηρημένοι δεν είναι ποτέ ντως τρανοί.
-Το μεγάλο πόνο τονε γιατρεύει ο μεγάλος χρόνος .
-Καλλιά άσκημο πρόσωπο παρά άσκημο μυαλό.
-Όποιος αναθρέφει καλά τα κοπέλια ντου, αναθρέφει μια καλή γενιά τση πατρίδας του.
-Ο ξύπνιος άνθρωπος με σκάρτο χαρακτήρα είναι επικίνδυνος.
-Όποιος προδίδει το ξένο μυστικό δε κρατεί μηδέ το δικό ντου.
-Ο κακός μοιάζει με το κάρβουνο που αδέ σε κάψει θα σε μουντζουρώσει.
-Όποιος έχει το άδικο μανίζει και πιότερο.
-Έχουμε δυο αυτιά για να ακούμε καλά και ένα στόμα για να λέμε λίγα.

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

O Cookie απέκτησε σύντροφο... την Lousy



Μάλιστα κυρίες και κύριοι… προξενιό του κάναμε του Cookie (δεξιά στην εικόνα). Όχι να μου κυνηγάει κάθε φορά το κάθε «κοπρόσκυλο» και αδέσποτο για λίγη παρέα κι εκεί που του έχω σωστή διατροφή (ξηρά τροφή) να μου τριγυρνάει με μια κοκάλα ΝΑ και μες στη λίγδα.
Του βρήκαμε γυναίκα την Lousy ή Lou να ασχολείται μαζί της και να έχει και παρέα. Μόλις τον έλυνα έτρεχε σαν λυσσασμένο να βρει την αληταρία… χα χα χα!!! Τώρα πάρε γυναίκα να έχεις. Από νωρίς στα βάσανα… χα χα χα!!! 



Η αλήθεια είναι ότι τον λυπόμουνα μόνο του. Ήθελε παρέα κι αυτός κι έτσι μόλις γυρνούσα στο σπίτι ήθελε κι αυτός να την κάνει για λίγο. Τώρα έχει ηρεμήσει. Την προσέχει πολύ την Lou. Αφού την χαϊδεύει, την γλύφει, την νοιάζεται. Κι αυτή τον αγαπάει πολύ. Κάνουν βόλτες μαζί, κάνουν επίδειξη ικανοτήτων… ποιος τρέχει πιο γρήγορα κ.τ.λ. Ο Cookie της δείχνει τα κατατόπια… σαν άνθρωποι είναι. Χαίρομαι που το ένα έχει το άλλο. Και τα ζώα θέλουν την παρέα τους και σίγουρα δεν την θέλουν την μοναξιά. Στο κάτω κάτω, εκεί που μεγαλώνεις το ένα, μεγαλώνεις και το άλλο. Για μένα είναι τα γούρια μου!!!

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

ΕΛΛΑΔΑ..



Με λένε Ελλάδα, είμαι μητέρα και τα παιδιά μου είναι οι Έλληνες!
Βρίσκομαι στην Ευρώπη! Είμαι μικρή χώρα, μια κουκκίδα, στον παγκόσμιο χάρτη, έχω όμως το καλύτερο "οικόπεδο" στον πλανήτη...!

Διακρίνομαι για την Ιστορία μου...,
τους Αγώνες μου...,
την Αντίστασή μου...,
την Ψυχή και τον Πατριωτισμό μου!!!
Όλοι με ζηλεύουν... Πάντα με ζήλευαν γι αυτό και πάντα είχα εχθρούς!
Πολεμούσα κι Αντιστεκόμουν με όλη μου την δύναμη...
και στο τέλος τα κατάφερνα!!!

Κι εκεί που όλα ήταν ήσυχα... μ αιφνιδίασαν και τρόμαξα!!!
Ο εχθρός με χτύπησε εσωτερικά... Πονηρά και Ύπουλα... όχι όπως τις άλλες φορές...
Ζούσε "σπίτι" μου, τον είχα με τα παιδιά μου αλλά...
ήταν καλά καλυμμένος και δεν φαινόταν...
Ξεγέλασε ακόμα και μένα!!!

Προσπαθώ να τον αντιμετωπίσω αλλά...
πολλά απ τα παιδιά μου τον υποστηρίζουν...
κι αντιστέκονται σε μένα!
την ίδια τους την μάνα...

Έχουν φτάσει σε σημείο να με περιγελούν...
να με κοροϊδεύουν...
να με πουλάνε...
να μην με αναγνωρίζουν...!!!

Είμαι Πικραμένη...
Τρομαγμένη...
Εξουθενωμένη...
αλλά δεν θα το βάλω κάτω!!!

Με το κεφάλι Ψηλά θ Αγωνιστώ...
και θ Αντισταθώ, όπως έκανα πάντα...
Μπορεί να γονατίσω... αλλά θα παλέψω...
και θα νικήσω!!!

Την Ψυχή και τον Πατριωτισμό μου δεν θα μου τα πάρουν ποτέ!,
ούτε και πρόκειται να με φτάσει κανένας σ αυτά...
Δεν πρόκειται να Παραδοθώ...
να Πουληθώ...
και να Πεθάνω για το χατίρι κανενός...

'Άλλωστε...
ποιά μάνα εγκαταλείπει το σπίτι και τα παιδιά της...