Όνειρο ήτανε…

« Ξάπλωσα νωρίς και επειδή δεν είχα ύπνο, είπα να διαβάσω το αγαπημένο μου βιβλίο με εικονογραφημένες κωμικές ιστορίες που μου έφτιαχνε το κέφι και αποκοιμιόμουν χωρίς να το καταλάβω.

Γύρω στις 00.30 με πήρε ο ύπνος με το βιβλίο ανοιχτό και το χέρι μου ακουμπισμένο ανάμεσα στις σελίδες του…

* Ώρες αργότερα…

Ξυπνάω και πετάγομαι ιδρωμένη και αγχωμένη με τρόμο, κοντά 04.00 η ώρα το πρωί, προσπαθώντας να καταλάβω και να συνειδητοποιήσω τη κατάσταση.
Αφού το είδα ξεκάθαρα.

Προχωρούσα το πρωί έξω από το δρόμο του και τον είδα να γελάει μαζί της.
Τον παρακολούθησα ολόκληρη την ημέρα. Τους είδα να τρώνε μαζί στο ίδιο εστιατόριο που τρώγαμε εμείς εχθές και να σηκώνει ταυτόχρονα τα τηλέφωνα μου και να μου μιλά κανονικά. Ένιωθα σα το τρίτο μάτι, σα να ήμουν από ψηλά και παρακολουθούσα. Τους είδα να φιλιούνται και να χαζογελούν όπως κάνουν τα ερωτευμένα ζευγαράκια. Έβλεπα καθαρά κάθε εικόνα. Τόσο ζωντανά…

Τους είδα και την ώρα που γδύθηκαν κάτω από τα σκεπάσματα. Ήμουν μπροστά σε όλα και ας μην με έβλεπε κανείς τους.

Όμως όπως κοιτούσα και ένιωθα κάθε λεπτομέρεια και κάθε σκηνή μπροστά μου, ο πόνος που αισθανόμουν μέσα μου έπνιγε τη φωνή και το κλάμα μου. Δε ξέρω αν το έχετε νιώσει ποτέ και με καταλαβαίνετε. Ένιωθα να με καίει ένα περίεργο συναίσθημα στο στομάχι και να με σφίγγει δυνατά.
Ένιωθα να ουρλιάζω χωρίς να ακούγομαι.
Προδομένη από αυτόν που είχε ορκιστεί πως πάντα θα είναι δίπλα μου και ποτέ δε θα με αρνηθεί.

Και τώρα έχοντας μόνο ένα ποτήρι νερό δίπλα μου προσπαθώ να καταλάβω γιατί είδα πάλι ένα τέτοιο …όνειρο ή καλύτερα έναν τέτοιο εφιάλτη. Γιατί θα πρέπει όλη μου η μέρα να κυλήσει με αυτό το άσχημο συναίσθημα;
Κάθε βράδυ μια άλλη ιστορία με τους ίδιους πρωταγωνιστές.
Κάθε πρωί να ξυπνάω με τη διάθεση μου στο πάτωμα...
Και τι να του πω εκείνου; Τρελή θα με βγάλει.
Τι φταίει και βλέπω αυτές τις ασυναρτησίες;

Ανασφάλεια; Ζήλια;

Πόσο επηρεάζουν τα όνειρα έναν άνθρωπο και πόσο απέχουν από τη πραγματικότητα;

Βάση ερευνών τα όνειρα είναι φανταστικές εικόνες του μυαλού που συνδέονται …άτσαλα μεταξύ τους. Αρκετοί υποστηρίζουν πως δε σχετίζονται καθόλου τα όνειρα με τη πραγματική ζωή. Άλλοι πάλι, λόγω προσωπικών βιωμάτων, διαφωνούν κάθετα.
Η προσωπική μου άποψη, μιας και τα δικά μου όνειρα σε τακτά χρονικά διαστήματα σχετίζονται με τη ζωή μου είναι πως όλα όσα αποκαλούμε όνειρα (καλά ή κακά) σχετίζονται με το υποσυνείδητο, τις σκέψεις, τις κινήσεις άλλων, ακόμα και τη παραμικρή λεπτομέρεια που συγκρατεί ο εγκέφαλος μας και χρησιμοποιεί στις «φανταστικές» αυτές εικόνες με άπλετη φαντασία.

Όλες οι συνδεδεμένες εικόνες που ο εγκέφαλος μας φτιάχνει, των συνολικά κάμποσων δευτερολέπτων θεωρούνται όνειρα.
Είναι εικόνες παρμένες από κομμάτια της ζωής μας. Επηρεαζόμαστε από τα όνειρα μας. Άλλοι λίγο, άλλοι πολύ, ίσως και κάποιοι καθόλου.
Χιλιάδες αποδόσεις υπάρχουν με βάση αν είδες καλό ή τελικά κακό όνειρο.
Είδες σκύλο στον ύπνο σου; “Είναι φίλος που θα έρθει” έλεγε η γιαγιά μου.
Δηλαδή, αν στον κόσμο ολόκληρο είδαν δύο εκατομμύρια άνθρωποι σκύλο στον ύπνο τους το ίδιο βράδυ, περιμένουν κάποιο φίλο τους να έρθει την επομένη;
Είναι περίεργες οι εξηγήσεις που μπορεί κανείς να δώσει.

Ένας ήρεμος ύπνος όμως, πάντοτε γεμίζει θετικά τη μέρα ενός ανθρώπου και νιώθει και ο ίδιος πιο ξεκούραστος.
Δεν είναι το ίδιο να βλέπεις πεταλουδίτσες και λουλουδάκια στον ύπνο σου και να βλέπεις το σύντροφο σου να σε απατά, για παράδειγμα.
Κάτι φταίει. Αλλιώς θα ξυπνήσεις το πρωί στη μια περίπτωση και αλλιώς στην άλλη. Για κάποιο λόγο ο εγκέφαλος δεν ησυχάζει και δε σε αφήνει και εσένα.

Σίγουρα ένα κακό όνειρο μπορεί να χαλάσει τη ψυχολογική, αλλά και σωματική διάθεση, δε πρέπει όμως να αποτελεί κομμάτι της πραγματικής ζωής κατά κύριο λόγο.
Πολλοί συνδέουν τα βραδινά όνειρα τους και τα μπερδεύουν με τη πραγματική τους ζωή. Παίρνουν την άλλη μέρα τηλέφωνο τη φίλη τους για να την ενημερώσουν πως αυτό που έκανε χθες δεν ήταν σωστό!

Έχουν ακουστεί πολλά, έχουν γραφτεί ακόμα περισσότερα, όμως το βασικότερο όλων, είναι κάθε άνθρωπος να τα έχει βρει με τον εαυτό του και να αισθάνεται καλά.
Τότε, θεωρώ, όλοι οι …εφιάλτες μετατρέπονται σε γλυκά όνειρα που αξίζει να έχει ο καθένας μας τις ώρες που ηρεμεί το σώμα του.


Κλείνοντας, θα σας αφήσω με ένα αγαπημένο μου τραγούδι, του σπουδαίου Αλκίνοου Ιωαννίδη, που μάλιστα λέγεται (αλλά δε ξέρω κατά πόσο ισχύει…) ότι προέκυψε από μια αληθινή ιστορία ενός γνωστού του, ο οποίος ονειρευόταν κάθε βράδυ μια κοπέλα την οποία δεν γνώριζε στην πραγματικότητα, την ερωτεύτηκε και ξεκίνησε τα υπνωτικά χάπια ώστε να κοιμάται περισσότερες ώρες και να τη βλέπει στα όνειρα του! Λόγω της μεγάλης χρήσης των φαρμάκων, έφυγε από τη ζωή και έτσι ο Αλκίνοος του αφιέρωσε αυτό το υπέροχο ανατριχιαστικό κομμάτι…

Να έχετε πάντοτε …όνειρα γλυκά!