Ηταν 11.00 χτες το βραδυ οταν επιστρεψαμε σπιτι απο την δουλεια.....
οπως καθε βραδυ μας περιμενε...εκανε χαρουλες....
χτες ηταν ομως ολα διαφορετικα....δεν μας καλωσορισε....δεν γαυγιζε απο χαρα.....δεν ακουγοταν...
-μαμα;....ο σκυλος μας δεν μας φωναζει αποψε...
-θα κοιμαται παιδι μου...
- θεια Φωτεινη....γιατι ο σκυλος αποψε δεν γαυγιζει;
- παμε κοντα να δουμε παιδια....
παμε κοντα.....ηταν ξαπλωμενος...ακινητος....παγωμενος....
-μαμα ...πες μου σε παρακαλω οτι δεν πεθανε...σε παρακαλω μαμα....
-θεια Φωτεινη κανε κατι... γιατι δεν ξυπναει ο σκυλος..
- γιαγκη μου γιαγκη μου...μιλησε μου σε παρακαλω...σε παρακαλω..μην πεθανεις
σηκω σε παρακαλω...
ο πονος ειναι μεγαλος...κλαιμε απαρηγορητα ολοι...καποιος ομως πρεπει να ειναι πιο δυνατος
τα παιδια δεν καταλαβαινουν απο την κακια του κοσμου...την εχθρα που μπορει να κρυβει ενας ανθρωπος και το κακο που μπορει να κανει ...
-ελατε ....ακουστε με....ο σκυλος μας επρεπε να πεθανει τωρα....
-ΟΧΙ μαμα σε παρακαλω...δεν θελω ποναω πολυ...θελω τον σκυλο μου
- ελα ματακια μου....θα παρουμε αλλον...
- δεν θελω αλλον!! αυτον αγαπαω!
-ησυχασε παιδι μου....ολα θα πανε καλα...
- μαμα σε βλεπω ...κλαις....
τι να τους πεις και τι να κανεις;...
μετα απο αρκετη ωρα......
-μαμα....ο σκυλος μας τωρα θα ειναι αγγελος;
-ναι παιδι μου και θα σε προστατευει απο εκει που ειναι
-θα ερχετε παντου μαζι μου οπως εκανε αλλα εγω δεν θα τον βλεπω γιατι ειναι αγγελος;
-ναι παιδι μου....θα ειναι παντα μαζι μας
( βγαινει στην αυλη....κοιταει τον ουρανο....)
-γιαγκη μου σε αγαπω πολυ...το ξερω οτι κι εσυ με αγαπουσες.....θα με περιμενεις ε;
θα ερθω κι εγω να σε βρω μετα απο πολλα χρονια....θα γινω κι εγω αγγελος..και τοτε θα σε αγγιξω παλι και θα πεξουμε.
-θεια Φωτεινη εγω θα προσευχηθω να παει στον παραδεισο ο σκυλος μας
-μαμα....θα γινω κι εγω αγγελος ε;
μαμα τι ειναι η δευτερα παρουσια...
και χιλιες αλλες δυο ερωτησεις.....ο πονος μεγαλος...
μεχρι που αποκοιμηθηκαν....
ΣΑΓΑΠΑΜΕ....ΘΑ ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙΣ....
το έχω ζήσει
ΑπάντησηΔιαγραφήξέρω πόσο πόνο σου προκαλεί και πόση οργή για εκείνους που αποφασίζουν και πράττουν χωρίς δικαίωμα.
Και τι να πεις σε μια παιδική ψυχή για την ανύπαρκτη ψυχή των μεγάλων….
η απώλεια πάντα πονάει..
ΑπάντησηΔιαγραφήπόσο μάλλον απο πλάσματα που το μόνο που κάνουν είναι, να πιστεύουν σε σένα και να σε αγαπούν δίχως ανταλλάγματα..
κάποτε έχασα μία σκυλίτσα που μεγαλώσαμε μαζί.. έφυγε 19ετών..
κι ένα άλλο υπεραγαπημένο που μιλούσαμε πραγματικά.. τον έχασα δύο ετών απο μία ασθένεια σκύλων (κάλα αζάρ)..
έκλαψα όσο όταν έχασα τους γονείς μου..
εύχομαι να περάσει γρήγορα.. ο πόνος..
καλημέρα σας..
ποσο πονο μπορουν να προκαλεσουν καποια απανθρωπα πλασματα δεν μπορουν να το καταλαβουν.μια ψυχουλα ανημπορη να αντιδραση στην κακια καποιων.παντα ποναει η απωλεια.μακαρι να το προσπερασουν ευκολα τα παιδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήειληκρινα εχω κομπο στον λαιμο .....
ΑπάντησηΔιαγραφήλυπαμαι :(
αν του εριξαν φολα ... $#%%$^%^%%$$%$##$#$#@
πολυ δυναμη σας ευχομαι
Μια απωλεια ποναει ετσι κι αλλιως, αλλα οταν προερχεται απο την βαρβαροτητα ορισμενων διποδων ζωων γινεται ανειπωτος πονος. Τα περασαμε κι εμεις. Καλημερα Φωτεινη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα που μόνο ο πόνος μας "βγάζει" την ευαισθησία, την τρυφερότητα, την ανθρωπιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να χάσουμε αυτό που αγαπάμε για να καταλάβουμε πόσο άξιζε, πρέπει να δούμε την κτηνωδία για να καταλάβουμε για να κατλάβουμε την καλωσύνη...
Το έζησα και εγώ πρίν λίγους μήνες επειδή ομως δένωμαι πολυ με τα ζώα αποφάσισα να μήν πάρω αλλο και ξαναπονέσω.Γιατί ανθρωποι δολοφόνοι θα υπάρχουν πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήόταν άλλοι αποφασίζουν για το θάνατο πιστών μας φίλων, τότε γίνομαι έξω φρενών, τα παιδιά με την αθωότητα τους δεν αποδέχονται εύκολα το θάνατο, ευτυχώς αν δώσουν αγάπη σε άλλο ζώο τότε ο πόνος θα ελαφρύνει, αλλά θα θυμούνται τον αγαπημένο τους για πάντα
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύσκολες εμπειρίες αυτές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πάρετε άλλον!
Πολλά σκυλάκια χρειάζονται αγάπη και τρυφερότητα!
Φιλιά
Πονος θλιψη απωλεια....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η βαρβαροτητα στο μεγαλειο της...
Λυπαμαι........
Καλο μηνα ........
Άσχημα άρχισε ο μήνας ....! Μεγάλος ο πόνος τέτοιας απώλειας και ιδίως με τον τρόπο αυτό! Δεν είναι βέβαια γούνινο κουκλάκι ο τετράποδος σύντροφός μας για να τον αντικαταστήσουμε με άλλον......αυτός ο πόνος σιγά σιγά θα περάσει, θα γλυκάνει και θα δώσει τη θέση του σε μια έντονη και νοσταλγική ανάμνηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι καλό κουράγιο.
Το έχω ζήσει πολλές φορές και κάθε φορά αισθάνομαι πως δεν θα το αντέξω!Σε καταλαβαίνω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά
AΣΧΗΜΑ ΑΡΧΙΣΕ Ο ΜΗΝΑΣ.ΤΑ ΖΩΑ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΟΥΝ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ.ΕΙΝΑΙ ΘΛΙΒΕΡΟ ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΣΕ ΕΝΑ ΠΛΑΣΜΑ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ ΕΔΙΝΕ.ΠΩΣ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι πολύ για την απώλειά σου.Δεν είχα ποτέ κατοικίδιο αλλά μπορώ να καταλάβω ότι ο πόνος που νοιώθεις είναι εξίσου ίδιος με τον πόνο από την απώλεια ενός αγαπημένου σου ανθρώπου.Κάνε κουράγιο.Θα περάσει.Απλά θέλει τον χρόνο του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆσχημα σου ξεκίνησε ο μήνας.Στη συνέχεια του όμως σου εύχομαι να φτιάξει.
Καλό βράδυ.
Aν και λίγο καθηστερημένα!!Υπομονή καλή μου, ξέρω ποσο δύσκολο και οδινηρό είναι,το περάσαμε και εμείς αρκετές φορές και μάλιστα όταν και εμένα τα παιδιά μου ,ήταν μικρά.Είναι δύσκολο να το αποδεχθούν,οτι έχασαν το φιλαράκι τους.Οι κόρες μου φοιτήτριες τώρα και ακόμη στα κολάζ με τις φωτογραφίες τους,έχουν φωτό του τελευταιου μας σκυλάκου της Τζέσης,που χάσαμε απο φόλα.Τι να πώ είναι καθάρματα αυτοί που βγάζουν την κτηνωδία τους και τον φθόνο σ'αυτές τις ψυχούλες!!!Σιγά σιγά πάρτε ένα άλλο φιλαράκο...θέλει τον χρόνο του,όπως πολύ σωστά είπε η Σαβίνα.Καλό βράδυ γλυκειά μου!!Και εμένα αυτός ο μήνας δεν άρχησε δυστυχώς καλά!!! εμας άρχησε με τον χαμό ενός πολύ καλού φίλου της κόρης μου!!!τι να πω!!με τον θεό δεν μπορούμε να τα βάλουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφή