Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

ΠΑΝΤΡΕΥΟΜΑΙ

Φίλες και φίλοι του «Σκέψεις Ερωτήματα Συναισθήματα»… Παντρεύομαι το Σωκράτη μου!!! Χα χα χα χα!!! Γελάω από χαρά και ευτυχία!!! Ακούτε τα μπάμ μπούμ; Ε! Ο Σωκράτης είναι που μάλλον κάνει κολοτούμπες στο δίπλα δωμάτιο από την χαρά του! Χα χα χα!!! Πως θα μπορούσα να μην σας το ανακοινώσω αυτό το γεγονός; Πως θα μπορούσα να μην μοιραστώ την χαρά μου μαζί σας;

Περιμένετε γιατί νομίζω πως ο Σωκράτης γαντζώθηκε στην κουρτίνα με την ζώνη του και είναι έτοιμος να μου γκρεμίσει το κουρτινόξυλο… μισό λεπτό! ….

…ΕΕΕΕΕ! Είπαμε να παντρευτούμε, αλλά να έχουμε και σπίτι να μπούμε μετά την τελετή… μην τα σπάσουμε και όλα για όλα! Χα χα χα χα!!!

Ο γάμος είναι μεγάλη χαρά για το ζευγάρι. Είναι μια μέρα ξεχωριστή και λαμπερή. Από όποια μεριά και να το δεις… ο γάμος είναι η ολοκλήρωση μιας σχέσης. Αφού το ζευγάρι περάσει το δύσκολο test drive συμβίωσης και συνύπαρξης είναι πια έτοιμο για την μεγάλη απόφαση… ΤΟΝ ΓΑΜΟ!!!

Είμαστε πολύ χαρούμενοι για το γεγονός. Επικρατεί παράλληλα και ένας πανικός για την προετοιμασία. Τι μπομπονιέρες, τι κουφέτα, τι μπουτονιέρες, τι στεφάνια, τι βέρες, τι μονόπετρα ;) , τι νυφικά, τι κοστούμια και γραβάτες, τι λαμπάδες, τι προσκλητήρια…. Ουουουουφ…. Και μόνο που σας τα γράφω νοιώθω πελαγωμένη. Οι φίλες μου έρχονται σπίτι κάθε βράδυ και με διαφωτίζουν με τις ιδέες τους, εγώ τρέχω καθημερινά και παραγγέλνω τα του γάμου, ο Σωκράτης κουβαλάει δέματα παραγγελιών… ο ΧΑΜΟΣ του ΧΑΜΟΥ τον ΧΑΜΟ ω! ΧΑΜΕ!!! Το ωραιότερο τρέξιμο που έχουμε ζήσει ποτέ.

Αισθανόμαστε υπέροχα. Εντωμεταξύ σχεδιάζουμε τον γάμο μας να τον κάνουμε διαφορετικό από τα καθιερωμένα… δηλαδή, θα πάμε με τα πόδια χέρι χέρι στην εκκλησία και θα φύγουμε και χέρι χέρι από εκεί πηγαίνοντας στο κέντρο όπου θα μας περιμένουν οι καλεσμένοι. Κι αν βρέχει δεν θα με νοιάζει και ξέρετε γιατί; Γιατί θα κρατάω νυφική ομπρέλα… χα χα χα!!! Ε! ΝΑΙ! Μην βραχεί η κορώνα μου… χα χα χα!!! Τον Σωκράτη δεν τον ενδιαφέρουν αυτά… μου λέει: «να σε παντρευτώ και ας βγω με σαγιονάρα»… χα χα χα!!!

Θέλω ο γάμος μας να μοιάζει με παραμύθι. Προσπαθούμε ο στολισμός να θυμίζει ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑ!!! Καλό ε; χιχιχιχι!!! Τι λέτε, να του κρύψω καμιά γόβα έξω, να τον βάλω να μου την ψάξει και όταν την βρει να μου την βάλει πριν πάμε στην εκκλησία; Χα χα χα!!! Αλλά μετά σκέφτομαι και λέω… «κι αν την βρει κανένα σκυλί και μου την μαζέψει, πως θα πάω μετά στην εκκλησία»; Χα χα χα!!!

Μ’ αρέσει όλο αυτό το τρέξιμο και το άγχος! Πιστεύω πως αυτό αξίζει σε αυτή την τελετή… η προετοιμασία. Στην πορεία θα σας αναρτώ με φωτογραφίες τα ψώνια και τις στιγμές προετοιμασίας… Ίσως κι εσείς να μπορείτε να μου χαρίσετε μερικές ιδέες!!! Σας φιλώ όλους! Καληνύχτα!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου