Τι είναι πεπρωμένο!

Η ερμηνεία της λέξης πεπρωμένο στη νεότερη
Ελληνική γλώσσα αποδίδεται ως εξής.
«Αυτό που ορίζεται από την μοίρα»..¨το μοιραίο¨.

Σύμφωνα με την διδασκαλία ορισμένων θρησκειών, όπως
ο Μωαμεθανισμός ή και άλλων φιλοσοφικών συστημάτων,
τα πάντα είναι προγνωσμένα και προκαθορισμένα από τον θεό.
Επακόλουθο αυτής της ερμηνείας είναι η μοιρολατρία (κισμέτ)
ή η άρνηση της προσωπικής ελευθερίας, (κοινώς αδράνεια).

Ο χριστιανισμός απορρίπτει αυτήν την αντίληψη περί πεπρωμένου
και δέχεται ότι η πρόγνωση του θεού δεν αίρει την ανθρώπινη ελευθερία.
Κατά κάποιον τρόπο δηλαδή αν το ερμηνεύω σωστά όλα όσα αφορούν
την εξέλιξη ή τη διαμόρφωση μας είναι..
θέλημα και πρόγνωση του δημιουργού άμα τη λήξη της σκέψης ή πράξης.

Η σκέψη όμως μα και η πράξη επιδέχονται επιλογή.

Παραδοσιακά σε άλλες χώρες μα και στην Ελλάδα χρησιμοποιείται
σαν κανόνας το ρητό ότι... «το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο».
Πολλοί Έλληνες, παρότι χριστιανοί ορθόδοξοι το μεγαλύτερο μέρος τους,
πιστεύει ότι πράγματι αυτό ισχύει.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι που υποστηρίζουν ότι αυτό είναι μοιρολατρία
ή μεμψιμοιρία.
Έτσι οι απόψεις διίστανται και ο καθένας αποδίδει στη λέξη πεπρωμένο
μια δική του ερμηνεία.

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι το πεπρωμένο ουδέ μία σχέση έχει με το ¨μοιραίο¨.
Η λέξη πεπρωμένο προέρχεται από το ¨πέπραγμαι¨ που σημαίνει «έχω κάνει».

πέπραγμαι (έχω κάνει) = πεπραγμένο = πεπρωμένο.

Το πεπραγμένο, πεπρωμένο αν είναι δυο λέξεις με την ίδια έννοια όπως
αποδίδεται από τους αρχαίους Έλληνες τότε το πεπρωμένο προφανώς επενεργεί
ως αυτούσιος νόμος μιας τετελεσμένης συμπεριφοράς, άμα την λήξη δηλαδή
μιας σκέψης ή πράξης (πεπραγμένο).
Αν είναι έτσι.. «το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο».

Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που η διαδικασία αφορά συνολικά
σκέψεις ή πράξεις? (πεπραγμένα).
Μπορούμε να αναφερθούμε και σε πεπρωμένα?

Σε αυτήν την περίπτωση η έννοια των λέξεων
πεπραγμένο, πεπρωμένο να διαφοροποιείται.

Αν η έννοια των δυο λέξεων είναι διαφορετική και το πεπρωμένο
είναι απόρροια του πεπραγμένου.
Μπορούμε να ομιλούμε και για ένα σύνολο σκέψεων, πράξεων (πεπραγμένων)
τα οποία είναι απόρροια των επιλογών της δομής.
Τότε άμα την λήξη των σκέψεων ή των πράξεων (πεπραγμένων),
το πεπρωμένο πάλι επενεργεί ως αυτούσιος νόμος ή ως παράγοντας,
που οδηγεί όλα τα λογικά όντα στην νομοτελειακή κατάσταση,
η οποία τους αποδίδει αυτό που τους ανήκει.

Όπως όμως και να έχει αυτή είναι η διαδικασία η οποία μέσω
της ανταποδοτικής δικαιοσύνης (κάρμα), επαναφέρει την αρμονία
της συνύπαρξης.

Αυτό όμως δεν αναιρεί την ανθρώπινη ελευθερία.
Και αυτό γιατί πριν την τέλεση της σκέψης, πράξης ή (σκέψεων, πράξεων)
ο άνθρωπος έχει όλα τα περιθώρια επιλογής για να προσδιορίσει
και την σκέψη μα και την πράξη.

Τα πεπραγμένα του κάθε λογικού όντος συνεπώς
(τετελεσμένες σκέψεις, πράξεις) προσδιορίζουν ή προδιαγράφουν
και το αποτέλεσμα.
Το αποτέλεσμα το οποίο είναι η τελική έκβαση, μιας συγκεκριμένης
διαμορφούμενης δομής και μιας εξελικτικής πορείας στο χώρο και στο χρόνο.

Αν ομιλούμε περί πεπραγμένων και αυτό αφορά σύνολο σκέψεων ή πράξεων
μιας πορείας κάποιας χρονικής διάρκειας, τα οποία είναι απόρροια
μιας συνεχώς διαμορφούμενης δομής, το «πεπρωμένο φυγείν αδύνατο» μεν
αλλά υφίσταται παρέκκλιση δε..

Η παρέκκλιση του πεπρωμένου είναι προϋπόθεση
της αλλαγής της δομής και κυρίως των επιλογών
κατά την διαδρομή.