Έρωτας... Είστε έτοιμοι να τον δεχτείτε;

Όλοι ονειρευόμαστε και ψάχνουμε το μεγάλο έρωτα. Κάποιοι όμως δεν μπορούμε να τον αντέξουμε. Ψάχνουμε το μεγάλο έρωτα, την ιδανική σχέση. Κι όμως, όταν αυτός μας χτυπήσει την πόρτα, εμείς απλώς την κλείνουμε. Τι φταίει; Ίσως δεν είμαστε έτοιμοι για να ζήσουμε ένα τέτοιο δυνατό συναίσθημα. Για να μπορέσουμε λοιπόν να αφεθούμε στην αγάπη, πρέπει πρώτα να εντοπίσουμε ποιο είναι το πρόβλημα, να το φέρουμε στην επιφάνεια και να το αντιμετωπίσουμε!

Αναγνωρίζοντας τα σημάδια

Ξεκινάμε αναγνωρίζοντας τα τρία τυπικά σημάδια που δείχνουν ότι έχουμε μπλοκάρει και λέμε «όχι» σε ένα δυνατό έρωτα ή μια μεγάλη αγάπη.

1. Όταν ακόμα και τα προτερήματα γίνονται ελαττώματα. Όταν δηλαδή αρχίζουμε να βλέπουμε στο σύντροφό μας μόνο ελαττώματα και αρχίζει να χάνει στα μάτια μας την αρχική, μαγική του λάμψη. Όταν όλα όσα σχετίζονται μαζί του τα βρίσκουμε από ενοχλητικά έως άκρως εκνευριστικά, χωρίς η αλλαγή αυτή να βασίζεται σε κάποια ουσιαστικά αίτια (π.χ. κάποιο ψέμα ή κάποια προδοσία).

2. Όταν ρίχνουμε το φταίξιμο για τα πάντα στον άλλο. Όταν δηλαδή πάντα αρνούμαστε να αναγνωρίσουμε το δικό μας ποσοστό ευθύνης.

3. Όταν καταλήγουμε να βάζουμε όλους μας τους συντρόφους στην ίδια «ελαττωματική» κατηγορία. Με λίγα λόγια, όταν κατά τη λαϊκή ρήση «όλοι βράζουν στο ίδιο καζάνι». Όταν κρίνοντας τον άλλο εκ των προτέρων δεν του αναγνωρίζουμε τη διαφορετικότητά του.

Αποδεχόμαστε τον εαυτό μας και τον άλλο

Αν αναγνωρίζουμε κάτι απ αυτά στον εαυτό μας, τότε δυστυχώς το πρόβλημα το έχουμε εμείς. Απλώς δεν είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε τον έρωτα κι αυτό μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους. Ο πιο συνηθισμένος είναι το ότι δυσκολευόμαστε να αποδεχτούμε τον άλλο με τις ιδιαιτερότητες και τα ελαττώματά του. Γιατί για να μπορέσουμε να αποδεχτούμε το σύντροφό μας και να τον αγαπήσουμε γι αυτό που πραγματικά είναι, πρέπει πρώτα να αποδεχτούμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Αν νιώθουμε οι ίδιοι μέσα μας ανάξιοι να αγαπηθούμε, δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να μπορέσουμε να αγαπήσουμε. Πάντα θα βρίσκουμε ελαττώματα στο σύντροφό μας.

Φταίω κι εγώ

Ποτέ δεν φταίει ο ένας σε μία σχέση, κι αυτό είναι κανόνας. Μια καλή αρχή λοιπόν είναι να ψάξουμε τα δικά μας λάθη και να βρούμε τον τρόπο για να τα διορθώσουμε. Ένας αποτελεσματικός δρόμος που μπορούμε να ακολουθήσουμε για να καταλήξουμε σε κάποια χρήσιμα συμπεράσματα είναι η ανάλυση συμπεριφορών. Εντοπίζουμε τι είναι αυτό που μας εκνευρίζει και μας απογοητεύει στη συμπεριφορά του συντρόφου μας. Στη συνέχεια ψάχνουμε να βρούμε τι μπορούμε εμείς να αλλάξουμε στη δική μας, προκειμένου να τον κάνουμε να συμπεριφέρεται διαφορετικά. Αν, για παράδειγμα, είναι γενικά ψυχρός, μπορούμε να υιοθετήσουμε μια ιδιαίτερα θερμή και εκδηλωτική στάση απέναντί του με σκοπό να του δείξουμε ότι αυτός ο τρόπος μας εκφράζει περισσότερο!

Ξέρω τι θέλω

Μέσα σε μια σχέση ο ένας μαθαίνει από τον άλλο και κάποιες φορές οι μικρές αλλά ουσιαστικές προσαρμογές είναι απαραίτητες για να έρθουν δύο άνθρωποι ακόμα πιο κοντά. Το να είμαστε ξεκάθαροι από την αρχή για το τι ακριβώς ψάχνουμε σε μια σχέση είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Άλλα είναι τα ζητούμενα στην ηλικία των 20 και άλλα στην ηλικία των 30. Για παράδειγμα, στα 20 μπορεί να θέλουμε μια σχέση πιο χαλαρή και ανέμελη, ενώ στα 30 να νιώθουμε την ανάγκη για σοβαρή δέσμευση και την επιθυμία να δημιουργήσουμε οικογένεια. Αν ο στόχος μας μέσα στα επόμενα δύο χρόνια είναι ο γάμος και η οικογένεια, τότε η σκέψη για σχέση με κάποιον που γενικότερα δεν είναι διαθέσιμος δεν θα πρέπει καν να μας περνάει από το μυαλό.

Το μυστικό στην οικογένεια

Ο τρόπος που μεγαλώνουμε παίζει καθοριστικό ρόλο στη συμπεριφορά που υιοθετούμε στις προσωπικές μας σχέσεις. Για παράδειγμα, αν δεν υπάρχει ηρεμία και σταθερότητα στην οικογένεια μέσα στην οποία μεγαλώνουμε, τότε το πιο πιθανό είναι να μας κυριεύει και στις ερωτικές μας σχέσεις η ανασφάλεια, το άγχος και ο φόβος. Αν, πάλι, οι οικογενειακές μας σχέσεις είναι παγωμένες και υπάρχει απόσταση, το πιο πιθανό είναι να είμαστε κάπως έτσι και με τους εκάστοτε συντρόφους μας. Κλεινόμαστε στον εαυτό μας και επιλέγουμε για ερωτικούς συντρόφους ανθρώπους που ξέρουμε εξαρχής ότι δεν μπορούμε να τους έχουμε ολοκληρωτικά, ώστε να μη χρειαστεί να ανοιχτούμε. Υπάρχουν πολλά ευτυχισμένα ζευγάρια που κατάφεραν και άντεξαν στο χρόνο ξεπερνώντας τις άσχημες οικογενειακές τους επιρροές και συνέχισαν φτιάχνοντας τη ζωή τους ακολουθώντας άλλου είδους πρότυπα, πιο υγιή. Το σημαντικότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ψάχνουμε και να ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας μέσα από τις σχέσεις μας.

Δίνω και παίρνω

Όταν μιλάμε για αγάπη, εννοούμε ένα δυνατό, βαθύτερο δέσιμο μεταξύ δύο ανθρώπων που μοιράζονται σκέψεις, συναισθήματα, όνειρα, τις ζωές τους γενικότερα... Για να υπάρχει αγάπη πραγματική, πρέπει αυτό που δίνει ο ένας, ο άλλος να το εισπράττει και με το δικό του τρόπο να το ανταποδίδει. Ο καθένας από εμάς έχει και ένα διαφορετικό τρόπο για να δείχνει στο σύντροφό του αυτό που νιώθει. Όποιος τελικά κι αν είναι ο τρόπος που επιλέγουμε να δείξουμε την αγάπη μας, το σημαντικότερο είναι να μπορέσει να γίνει κατανοητός και να αποκωδικοποιηθεί από το σύντροφό μας.